Ervaringsverhalen

Achter elke verslaving zit een verhaal. We kunnen iemand wel volpompen met therapieën, maar je moet weten wát iemand heeft en hoe dat is gekomen.

Toen ze een keer liet vallen dat ze elke avond 2 tot 3 wijntjes drinkt haakte ik daar op in. Daar wilde ze eerst niks van weten. “Het is mijn moment van de dag… die paar wijntjes ‘s avonds”, zei ze stellig.

Tijdens de muziektherapie liet een cliënt van de VNN-kliniek in Heerenveen mij het lied “Come Alive” van Foo Fighters horen. Ik kende het wel maar had er nog niet eerder zo bewust naar geluisterd. Het lied beschrijft voor de cliënt hoe hij wegzakte in de alcohol, totdat hij op het punt kwam dat hij de noodzaak begon te zien dat het anders moest.

Marian Goedhart werkt in een zogenaamd FACT-team. FACT staat voor Flexible Assertive Community Treatment. Het gaat hierbij om een behandeling en begeleiding van mensen met een ernstige psychiatrische aandoening (EPA). Naast problemen op psychiatrisch gebied is er veelal sprake van problemen op meerdere levensdomeinen.

Om hier te komen, moeten de meeste cliënten een gigantische drempel over. Als ze bellen ben ik de eerste persoon die ze spreken, als ze hier binnenkomen, ben ik de eerste die ze zien. Ik ben me daarvan bewust. Ik heb respect voor de mensen die hier komen.

Sinds 2005 werk ik bij VNN. Tijdens de sollicitatie merkte ik al in een heel andere wereld te belanden dan de ggz. Het kwam in eerste instantie ‘softer’ over dan wat ik gewend was.

Voordat ik met VNN in aanraking kwam, was verslavingszorg een soort niemandsland voor me.

Stel, je hebt als verzorgende een cliënt met een alcoholprobleem op de afdeling van het verpleeghuis waar je werkt. Schenk je dan op zondagochtend voor het eten wel of niet een borreltje voor de bewoners?

"Ik vermoed dat het percentage alcoholverslaafden in ons gebied hoger is dan gemiddeld"