‘Die opmerking van mijn dochter was het keerpunt’
- Categorie: Cliëntverhaal
- Leestijd: ~3 minuten lezen
Na jaren (te) hard werken, wiet om te kunnen slapen en speed om vervolgens weer wakker te kunnen worden, ziet John (60) het leven niet meer zitten. ‘Mijn dochter zei dat ze me niet nog een keer wilde verliezen. Toen besefte ik dat er iets anders moest.’
‘Het ging niet meer. Ik had te lang geleefd met onverwerkte trauma's, die ik op afstand hield met werken, reizen en drugs. Mijn huwelijk was gestrand en het contact met mijn kinderen was ik zo'n 10 jaar kwijt geweest. Dat was net weer hersteld, maar ik was inmiddels zo ver heen dat ik vertrok van huis om er een einde aan te maken.’ Gelukkig heeft Johns dochter een vermoeden waar hij is, en met welk doel. De politie komt net op tijd en brengt hem thuis. ‘Mijn dochter zei dat ze me niet nog een keer wilde verliezen, nadat we eindelijk weer contact hadden. Ook mijn nieuwe partner zei dat de relatie voorbij zou zijn als ik er niet mee zou stoppen.’
Het keerpunt
‘Die opmerking van mijn dochter was het keerpunt om hulp te zoeken.’ John beseft dat hij nog de kans heeft om een betere vader voor zijn kinderen te worden dan zijn eigen vader voor hem en zijn broer was geweest. ‘Doordeweeks was hij weg, in het weekend dronk hij en was hij agressief. We hadden tot aan zijn dood een ingewikkelde band.’ John wil het anders doen, en gaat uit eigen beweging naar de huisarts. Die verwijst hem door naar VNN.
Starten en doorpakken
Het uitgangspunt is opname in de kliniek. Maar omdat daar nog geen plek is, begint John op de polikliniek. Cliënten verblijven dan thuis en komen voor verschillende behandelingen naar de poli. ‘Ik begon met de Startgroep. Die komt elke week samen. Je hoeft niet per se te praten, luisteren mag ook. Dat maakt het veilig. Wel moet je je afmelden als je niet komt. Dat mag ook niet te vaak; je moet er wel voor gaan.’
Het begin is erg zoeken. John is zo vastberaden dat hij cold turkey overal mee stopt. Door die plotselinge verandering raakt hij echter zo in paniek dat zijn behandelaar hem aanraadt rustig af te bouwen. ‘Het duiveltje op mijn schouder was blij dat we weer [drugs] mochten halen.’ Na een paar maanden is er plek in de kliniek. Het is tijd om helemaal af te kicken.
"Je moet het uiteindelijk zélf willen en ook echt gaan doen. Anders kun je wel ophouden."
Open en eerlijk
‘Ik wilde toen nog weg. Dat komt vaker voor in die fase, ik zag andere mensen om me heen de kliniek verlaten. Ook ik was bijna met de behandeling gestopt.’ Tot John op een avond gaat wandelen met een begeleider. ‘We gingen vaker na het eten wandelen met de groep, maar toevallig ging ik die dag als enige mee. Met deze begeleider voelde ik ineens een echte klik. Ik begon tegen haar te praten en hield niet meer op; mijn hele verhaal kwam eruit.’ Na dat gesprek was alles anders. ‘Ik wilde er helemaal af, en er af blijven.’
In de kliniek volgt John verschillende soorten therapie (onder andere muziek- en sporttherapie). Ook krijgen de cliënten taken, zoals het koken en de boodschappen doen voor de groep. Hierdoor wennen ze weer aan ritme en verantwoordelijkheid. Hierin komt ook Johns vastberadenheid om nu écht te stoppen naar voren. ‘Een medecliënt hield zich niet aan de regels. Ik was erbij, maar zei er niks over tegen de begeleiding. Ze zagen aan mij dat ik iets achterhield. Toen besefte ik dat ik eerlijk moest zijn. Een verslaving maakt een leugenaar van je, het was tijd om echt helemaal open te zijn.’
Persoonlijk en alert
John is erg te spreken over zijn behandeling. ‘De begeleiding is geweldig. Ze willen je overal bij helpen en denken mee als een therapie niet voor je werkt. Of als de klik met een behandelaar er niet is. Vanaf het begin is het duidelijk. Je kunt stoppen wanneer je wilt, maar als je terug wilt komen begin je weer van voren af aan. De hulp is persoonlijk en de begeleiding is alert. Maar je moet het uiteindelijk zélf willen en ook echt gaan doen. Anders kun je wel ophouden.’
Terugval, hoe nu verder?
Na de behandeling in de kliniek krijgt John ambulante begeleiding om hem te ondersteunen bij het clean blijven. Dit gaat een tijd goed, tot hij na stress op zijn werk een terugval krijgt. Hij trekt meteen aan de bel. Het nieuwe plan wordt behandeling in de polikliniek. Daar volgt John na overleg met de behandelaar nog de groep Man & Meer voor zijn seksverslaving, tegelijk met de therapiegroep Voel Je Sterk. ‘Voel Je Sterk heb ik zelfs twee keer gevolgd. Hier heb ik leren omgaan met emoties. Als je dat van huis uit niet hebt meegekregen weet je niet wat emoties zijn. Je weet ook niet hoe je er mee om moet gaan.’
Samen met zijn vrouw en kinderen volgt John nu systeemtherapie. ‘We hebben allemaal veel meegemaakt. Maar ik heb het vertrouwen dat het goed komt. Ik ben heel trots dat ik nu drie jaar clean ben; en hoewel ik af en toe struggle, neig ik niet naar gebruik.’
Vanwege privacy is de naam John verzonnen en is er een willekeurige foto gebruikt.