Overdag studeren, 's nachts werken: slaapdienstmedewerker bij VNN
- Categorie: Medewerkerverhaal
- Leestijd: ~2 minuten lezen
Na lang in de gehandicaptenzorg te hebben gewerkt was Pabo-student Jelle-Wim op zoek naar een nieuwe bijbaan. Een baan met meer uitdaging, die te combineren is met zijn drukke leven. Hij komt een vacature tegen voor slaapdienstmedewerker bij VNN. ‘Ik dacht, dit is perfect: 's nachts werken, overdag studeren en toch iets voor mensen kunnen betekenen.’
Blaastesten en ambulances
‘Ik ging werken bij Beschermd Wonen in Leeuwarden.’ vertelt Jelle-Wim. ‘De dienst begint om kwart voor 10. Je praat dan bij met de collega's van de dagdienst, doet wat kleine klusjes en leest rapportages bij. Daarna maak je je eigen bed op en kun je in principe gaan slapen. Of je gaat nog even samen voetbal kijken, kletst wat met de bewoners die nog wakker zijn. Het is ook gewoon gezellig.’
De meeste nachten verlopen rustig. ‘In twee jaar tijd ben ik misschien zes keer wakkergemaakt.’ Toch zijn er ook gebroken nachten, als een cliënt onder invloed thuiskomt bijvoorbeeld. ‘Dan neem je een blaastest af. En in een extreem geval bel je de ambulance voor iemand, of staat de politie midden in de nacht voor de deur – het gaat lang niet altijd perfect.’ Slaapdienstmedewerkers staan er op zo'n moment niet alleen voor. ‘Er is altijd iemand bereikbaar via een pieper, ook midden in de nacht. Mijn begeleider vanuit VNN belde ook regelmatig om te vragen hoe het ging.
Begrip en ervaring
‘Na 5 jaar gehandicaptenzorg was ik toe aan wat nieuws. Ik wilde alsnog met mensen werken. In de verslavingszorg had ik nog geen ervaring, maar met mijn eerdere opleiding Maatschappelijke Zorg kon ik solliciteren.’ Tijdens 5 jaar gehandicaptenzorg had Jelle-Wim genoeg meegemaakt, dus er waren geen dingen waar hij echt van schrok. ‘Wel vond ik het soms confronterend, de cliënten zijn vaak van mijn leeftijd en doen dingen die ik ook doe: sporten, studeren, uitgaan. Je beseft dat een verslaving iedereen kan overkomen; mijn leven had ook zo kunnen gaan.’ Een gesprek met een bewoner die veel had meegemaakt raakte hem. ‘Toen ik naar huis reed, dacht ik: jeetje, wat heftig. Dan snap je dat iemand ergens een toevlucht zoekt. In dit soort werk krijg je soms een rauwe kijk op het leven.’
De gesprekken die hij met cliënten heeft gevoerd in hun moeilijkste momenten zorgen ervoor dat hij er in zijn dagelijks leven niet voor terugschrikt om gesprekken aan te gaan. ‘Dit schooljaar sta ik voor het eerst voor de klas. Tijdens het sollicitatiegesprek zeiden ze al dat praten met de kinderen waarschijnlijk peanuts voor me wordt,' lacht hij.
"Gewoon doen! Je leert met stress omgaan, je wordt flexibel. Het is voor de student met de juiste achtergrond de ideale bijbaan."
De ideale bijbaan
‘Wat ik zou zeggen tegen studenten die overwegen slaapdienstmedewerker te worden? Gewoon doen! Je leert met stress omgaan, je wordt flexibel. Het is voor de student met de juiste achtergrond de ideale bijbaan. Dit werk past makkelijk naast je studie en sociale leven, je draagt wat bij en je verdient goed.’ Voor Jelle-Wim kwam het goed uit dat het werk flexibel is. Onderling werd makkelijk van dienst geruild, wat tijdens zijn afstudeerstage goed van pas kwam. ‘En als ik tijd over had kon ik af en toe een dagdienst meedraaien.’
Voor nu zit zijn tijd in de zorg erop. ‘Ik ga nu het onderwijs in, maar als ik was doorgegaan in de richting Social Work was ik graag bij VNN blijven werken. Ik vond het fijn dat de bewoners en collega's zo positief waren. Dus wie weet kom ik ooit nog terug in de zorg.’