Je bent 17 en hebt net ruim 5 maanden in een verslavingskliniek doorgebracht. Daar ben je afgekickt en heb je een intensieve behandeling gevolgd. En dan sta je op een dag opeens weer buiten. Niet langer tussen de muren van de kliniek. De muren die in het begin zo onwennig aanvoelden maar die je later ook bescherming boden. Binnen die muren was er structuur, ondersteuning en het gevoel dat je niet de enige was die worstelde met verslaving. En nu, nu moet je het zelf weer doen…
MultiDimensionele FamilieTherapie (MDFT) als nazorg
Voor veel jongeren is deze overgang groot. Soms zelfs te groot. Om een terugval te voorkomen wordt door VNN nazorg geboden. Een therapie die als nazorg kan worden ingezet is MultiDimensionele FamilieTherapie (MDFT): een behandelprogramma voor jongeren en het gezin voor extra ondersteuning.
Bang dat je weer gaat gebruiken
Jeroen en zijn ouders zijn één van de vele gezinnen die MDFT hebben gevolgd na de klinische opname in Vossenloo. In de kliniek is hij succesvol afgekickt van cocaïne en wiet. Maar ook voor hem kwam dat onvermijdelijke moment. Dat moment dat je opeens weer met je koffers buiten staat. Jeroen: “Toen ik uit de kliniek kwam zag ik het nog niet zitten om naar huis te gaan. Ik was bang dat ik weer ging gebruiken. VNN stelde MDFT voor. Dat vond ik fijn en eigenlijk ook niet spannend. Ik had immers al in de kliniek gezeten. Dat vond ik veel spannender”.
Eén therapeut als vast vertrouwenspersoon
De jongere en zijn gezin die een MDFT programma volgen krijgen begeleiding van één therapeut die als vertrouwenspersoon voor alle betrokken partijen fungeert. In het geval van Jeroen en zijn gezin was dat Nati. Moeder: “We hadden direct een klik. Dat vond ik heel belangrijk”.
Bespreken waar je tegen aan loopt
Aan het begin van het traject worden thema’s vastgesteld die belangrijk zijn voor de jongere en het gezin en waar tijdens de therapie aandacht aan wordt besteed. Iedere week heeft de behandelend therapeut persoonlijke ontmoetingen met de jongere, de ouders en een gesprek met de gezinsleden samen.
In het geval van Jeroen en zijn gezin sprak Nati eerst alleen met Jeroen. Jeroen: “In het gesprek bespraken we waar ik tegen aan liep. Zo vertelde ik het eerlijk als ik trek had. Dan bespraken we samen hoe ik daar mee om kon gaan”. Daarna sprak Nati met moeder. Moeder: “Dat vond ik heel fijn. In één keer was Jeroen weer thuis en dat was best wel een overgang. Ik vroeg me af of ik het allemaal wel goed deed”. De ontmoeting met Nati werd altijd afgesloten met een gesprek met z’n drieën. En daar mocht alles worden besproken. Moeder: “Het is een hele open vorm van therapie”.
Jeroen: “Ik vond het een prettig gevoel dat mijn familie werd betrokken bij de behandeling. En als mijn familie er bij zat moest ik ook wel eerlijk zijn tegen Nati over hoe het met me ging en wat er eventueel was voorgevallen”.
Conflicten tussen ouder en kind hanteerbaar maken
Een doel van MDFT kan zijn om conflicten tussen ouders en kinderen hanteerbaar te maken. Moeder: “Ik was soms te betuttelend”. Jeroen: “Ik kon niks doen zonder dat ze me belde om te vragen waar ik was. Dat voelde alsof ze me niet vertrouwde.” Moeder: “Nati heeft me geleerd dat ik hem kan loslaten. Dat ging met vallen en opstaan maar het gaat steeds beter”.
Beter functioneren op school of werk
Naast het hanteerbaar maken van conflicten tussen ouder en kind is het beter functioneren op school of werk en het vinden van een dagbesteding ook een belangrijk doel van MDFT. Toen Jeroen net uit de kliniek was verveelde hij zich. Zijn vader stelde voor dat Jeroen bij hem in het bedrijf ging werken. Moeder: “Daar werkte hij heel hard en maakte lange dagen. Zijn vader had het beste met hem voor en dacht dat Jeroen dan niet zou denken aan gebruiken. Intussen bleef Jeroen maar doorgaan. Nati heeft ons laten inzien dat dat niet goed was”. Jeroen: “Ze heeft me geleerd dat ik voor mezelf mag opkomen en grenzen mag stellen. En dat ik balans moet zoeken”. Moeder: “MDFT heeft ons handvaten gegeven om onszelf sterker te maken”.
Duur therapie afstemmen op vraag
De duur van MDFT-therapie is standaard een half jaar. In enkele gevallen wordt er een verlenging toegekend of wordt de therapie juist eerder afgerond. Jeroen: “Net als de kliniek verlaten vond ik de laatste keer MDFT-therapie volgen ook spannend. Maar ik heb veel meer vertrouwen in mezelf en veel geleerd. Met name om meer open te zijn”.
Leven weer op de rails
En het gaat ook veel beter met Jeroen. Hij gebruikt niet meer. Volgt met plezier een opleiding (en komt in tegenstelling tot vroeger ook daadwerkelijk naar de lessen) en loopt stage in een kapperszaak. Geniet van zijn nieuwe vriendengroep. En de relatie met zijn moeder is beter geworden. Moeder: “We zijn meer open naar elkaar toe. Ik vertrouw Jeroen. Dat verdient hij ook na alles wat hij heeft laten zien de afgelopen tijd. Ik ben zo trots. Moet je kijken hoe sterk hij is”.
Leren omgaan met moeilijke momenten
Natuurlijk zijn er nog steeds moeilijke momenten. Laatst had Jeroen stress en zat in hij in over zijn opleiding. Vroeger had hij naar de middelen gegrepen. Maar dankzij de opname in de kliniek én de nazorg in de vorm van MDFT weet Jeroen nu beter hoe hij met dit soort momenten moet omgaan. Jeroen: “Ik belde mijn beste maat en we zijn gaan sporten”. Moeder: “Ik schrok wel van dat moment. Maar ik vond het ook fijn dat hij het eerlijk opbiechtte. Hij ging aan de keukentafel zitten en vertelde wat er niet goed ging”.
Het belang van nazorg
Mocht Jeroen wel een keer terugvallen of advies nodig hebben dan mag hij Nati bellen. En wat Jeroen zou aanraden aan leeftijdsgenoten die in dezelfde situatie zitten? Jeroen: “Ik zou iemand adviseren om hulp te zoeken. En ook om te vragen naar nazorg. Dat is minstens zo belangrijk”. Moeder: “Maar wordt helaas nog veel te vaak onderschat”.